Ο ψυχοθεραπευτής έχει εκπαιδευτεί για να «ακούει» και να εστιάζει με τρόπο που επιτρέπει τη βαθύτερη εξερεύνηση των νοημάτων και των συναισθημάτων που εμπεριέχουν τα λόγια του θεραπευόμενου. Επίσης η επίγνωση ότι κάθε συνεδρία αρχίζει και τελειώνει σε ορισμένο χρόνο, ότι το περιεχόμενό της είναι απόρρητο και ότι το ενδιαφέρον του θεραπευτή αφορά μόνον στη θεραπευτική διαδικασία χωρίς να χαρακτηρίζεται από προσωπικά στοιχεία, συνθέτουν το πλαίσιο της ψυχοθεραπευτικής σχέσης. Η σχέση αυτή έχει συγκεκριμένα θεραπευτικά όρια και χρόνο. Συνεπώς δεν μπορεί να τεθεί σε σύγκριση με τις φιλικές σχέσεις. Οι φιλικές σχέσεις άλλωστε κάποιες φορές χαρακτηρίζονται από κίνητρα πιο περίπλοκα και πιο προσωπικά. Στη διάρκεια ωστόσο της ψυχοθεραπευτικής σχέσης, κάποια γεγονότα που θα ανέφερε κανείς σε μια φιλική σχέση, μπορούν να αξιοποιηθούν ως αφορμή ή κίνητρο για να ξεκινήσει το θεραπευτικό έργο.
