Ο θεραπευόμενος είναι εκείνος που αξιολογεί αν και σε ποιο βαθμό αισθάνεται και εκφράζεται ελεύθερα απέναντι τον ψυχοθεραπευτή. Η είσπραξη της άνευ όρων αποδοχής, της ενσυναίσθησης και της αίσθησης ότι στην πορεία της ψυχοθεραπευτικής σχέσης θα κατορθώσει να εξωτερικεύσει πράγματα που ακόμη και στον ίδιο του τον εαυτό δυσκολεύεται να κάνει, αποτελούν για τον θεραπευόμενο ικανές ενδείξεις για να αξιολογήσει τον θεραπευτή. Είναι επίσης σημαντικό να διαπιστώσει ο θεραπευόμενος ότι ο θεραπευτής παραμένει στη θέση του παρατηρητή από την οποία μπορεί να τον βοηθήσει αποτελεσματικά, παρότι ως άνθρωπος συναισθάνεται και κατανοεί τη δυσκολία του θεραπευόμενου. Όλα αυτά τα στοιχεία αποτελούν κριτήριο για το αν ο θεραπευτής είναι ο κατάλληλος για κάθε θεραπευόμενο.
